przestawać (przestać

См. также в других словарях:

• przestawać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Id, przestawaćstaję, przestawaćstaje, przestawaćwaj {{/stl 8}}– przestać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVc, przestawaćstanę, przestawaćstanie, przestawaćstań {{/stl 8}}{{stl 7}} przerywać robienie czegoś, nie kontynuować… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• przestać — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}przestawać {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}przestać II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk Xa, przestaćstoję, przestaćstoi, przestaćstój {{/stl 8}}{{stl 7}} spędzić jakiś czas,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• przestać — I dk, przestaćstanę, przestaćstaniesz, przestaćstań, przestaćstał przestawać ndk IX, przestaćstaję, przestaćstajesz, przestaćwaj, przestaćwał 1. «przerwać jakąś czynność, nie kontynuować, zaniechać czegoś; ustać» Przestań płakać. Deszcz przestał… …   Słownik języka polskiego

• przestawać — ndk IX, przestawaćstaję, przestawaćstajesz, przestawaćwaj, przestawaćwał 1. forma ndk czas. I przestać (p.) 2. książk. «przebywać w jakimś, w czyimś towarzystwie; obcować, zadawać się z kimś» Chętnie przestawał z młodzieżą. □ Kto z kim przestaje …   Słownik języka polskiego

• oko — 1. Ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało «zwrot podkreślający wyjątkowość i rzadkość czegoś»: (...) jeżeli zaufacie Ewangelii – zobaczycie rzeczy, których ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało, a które Bóg przygotował dla tych, co Go… …   Słownik frazeologiczny

• zdjąć — dk Xc, zdejmę, zdejmiesz, zdejmij, zdjął, zdjęła, zdjęli, zdjęty, zdjąwszy zdejmować ndk IV, zdjąćmuję, zdjąćmujesz, zdjąćmuj, zdjąćował, zdjąćowany 1. «ściągnąć, zsunąć coś co jest nałożone na coś, na kogoś (zwykle ubranie, obuwie),… …   Słownik języka polskiego

• dogasnąć — dk Vc, dogasnąćgaśnie, dogasnąćgasną, dogasnąćgasł, dogasnąćgasłszy dogasać ndk I, dogasnąćsa, dogasnąćsają, dogasnąćsał «przestać się palić, dopalić się, zgasnąć» Ogień dogasł. Świece powoli dogasały. przen. tylko ndk a) «zbliżać się do końca,… …   Słownik języka polskiego

• stawać — ndk IX, staję, stajesz, stawaćwaj, stawaćwał stanąć dk Vb, stawaćnę, stawaćniesz, stań, stawaćnął, stawaćnęła, stawaćnęli 1. «unosić tułów opierając wyprostowane nogi na ziemi; wstawać, dźwigać się na nogi» Stanąć na baczność. Stawać na palcach.… …   Słownik języka polskiego

• serce — 1. Brać, wziąć (sobie) coś do serca «przejmować się, przejąć się czymś, silnie odczuwać, odczuć coś»: Jak będziesz tak wszystko brał sobie do serca, to wykorkujesz raz, dwa, ani się obejrzysz (...). J. Krzysztoń, Obłęd. 2. Całym sercem, z całego… …   Słownik frazeologiczny

• zgubić — 1. Zgubić drogę, ścieżkę, szlak «zejść z właściwej drogi i nie móc jej odnaleźć, zabłądzić»: Nie mogli dojść do sklepu, zgubili drogę i ledwo trafili z powrotem. Nie poznawali miasta, wszystkie ulice były jak przestawione. B. Schulz, Sklepy.… …   Słownik frazeologiczny

• iść — ndk, idę, idziesz, idź, szedł, szła, szli 1. «przenosić się z miejsca na miejsce, posuwać się stawiając kroki; stąpać, kroczyć; w pochodzie: maszerować» Iść pieszo, piechotą, na piechotę. Iść na palcach. Iść ostrożnie, pewnie, śmiało. Iść na… …   Słownik języka polskiego